ChemCycling – 100% odzysk plastików?

W dzisiejszym artykule chciałbym Wam po krótce przedstawić jedną z nowości z tegorocznych targów K2019 (są to największe na świecie targi tworzyw sztucznych, odbywające się co 3 lata w Dusseldorfie). Co prawda nie dotarłem w tym roku na same targi, ale kilka ciekawostek do mnie trafiło. Mianowicie chciałbym opowiedzieć Wam o prototypowej technologii firmy BASF o nazwie ChemCycling.

ChemCycling jest technologią zaliczaną do recyklingu chemicznego. Sam proces zasadniczo nie jest niczym nowym, mianowicie polega ona rozłożeniu tworzywa do prostszej postaci (np. monomeru, stanowiącego podstawowy budulec tworzyw sztucznych), który następnie ma posłużyć do wytworzenia nowego materiału. Proces recyklingu chemicznego ten ma wiele teoretycznych zalet, w tym:

• jest to rozwiązanie wpisujące się w ideę ekonomii cyrkularnej/gospodarki o obiegu zamkniętym
• istnieje teoretyczny (jak w przypadku szkła czy metalu) odzysku tego surowca w nieskończoność (w rzeczywistości dla każdego materiału występują pewne straty, więc nigdy to nie jest 100% recykling)
• istnieje możliwość odzysku surowca z odpadów wielomateriałowych
• materiał posiada właściwości bardzo zbliżone lub identyczne z materiałem pierwotnym
• istnieje możliwość odzysku materiałów z wysypisk i z mórz (pomimo znaczącej degradacji i zmiany struktury fizykochemicznej zalegających tworzyw)
• istnieje możliwość odzysku materiałów z odpadów zmieszanych
• nie ma więcej potrzeby spalania zmieszanych odpadów
• możliwość uzyskania tworzyw do kontaktu z żywnością po procesie recyklingu

Do wad/istniejących dotychczas problemów zaliczane są przede wszystkim:

• użycie podwyższonej temperatury (od 250 do 450 stopni Celsjusza w zależności od rodzaju procesu depolimeryzacji/pirolizy)
• zastosowanie związków (katalizatorów/rozpuszczalników), które potem trzeba odzyskać z reaktora, aby móc ponownie przeprowadzić proces
• używana związki są często toksyczne (chociaż sam proces jest zamknięty)
• zanieczyszczenia w strumieniu odpadów mogą wpływać na proces (pomimo, że metoda może działać selektywnie)
• stabilnośc strumienia odpadów pod kątem właściwości
• kwestia wykorzystania surowców do kontaktu z żywnością.

Są to oczywiście wady/problemy dotyczące procesów recyklingu chemicznego jako grupy technologii, niemniej firma BASF podaje, iż doprowadziła proces do ekonomicznej opłacalności (oraz odpowiedniego poziomu czystości) m.in. dla polistyrenu, gdzie są w stanie produkować wyroby o jakości identycznej jak dla nowego surowca. Na obydwóch materiałach widać element lodówki wykonany z polistyrenu, który wg obiegowej opinii stanowi ogromny problem w recyklingu (co zresztą jest nieprawdą). Niestety na więcej szczegółów musimy poczekać, może już wkrótce będzie dostępnych więcej informacji technicznych 🙂

Gorąco kibicuję tej technologii, gdyż liczę, że pozwoli ona odzyskać ogromne ilości surowców zalegających na wysypiskach 🙂

PS. Mamy nadzieję, że angielsko-niemiecki język nie zakłóci Wam odbioru 😉

[1] https://www.basf.com/global/documents/en/sustainability/we-drive-sustainable-solutions/circular-economy/BASF_Factsheet_Chemcycling.pdf
Zdjęcie pochodzi ze strony https://en.wikipedia.org/wiki/File:Ps6cup.jpg i zostało użyte zgodnie z licencją Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 , autor zdjęcia: Luis C. R. Oliveira