Ocenę wpływu danego produktu na środowisko prowadzi się przy założeniu określonego czasu życia. Dobrym przykładem są koszulki bawełniane, które wg wytycznych powinny przetrwać 50 użyć, tj. cykli użycie-pranie-suszenie-prasowanie. Czy to dużo? To zależy, ponieważ mam stare koszulki, które wytrzymały kilkanaście lat oraz takie, które niestety nie wytrzymały kilkunastu prań (tj. założę je ponownie, ale co najwyżej do spania, na działkę czy do chodzenia po domu – innymi słowy straciły swoją główną funkcję i wymuszają zakupu następnej sztuki). Osobiście uważam tę wartość za dość małą, ale to temat na osobną dyskusję.

Jak interpretować wykres?

Na wykresie przedstawiono ślad węglowy w zależności od tego, ile razy nasza koszulka spełni swoją rolę (wytrzyma 25, 50 lub 100 użyć). Ślad węglowy wynikający z użytkowania będzie w tym wypadku taki sam dla wszystkich 3 sytuacji. Jeżeli koszulka wytrzyma 25 użyć – należy doliczyć tutaj ślad węglowy związany z wyprodukowaniem oraz utylizacją drugiej koszulki. W przypadku 100 użyć dzielimy ślad węglowy koszulki związany z produkcją i utylizacją na 2.

Oznacza to tylko tyle, że im trwalsze będą produkty, tym ich ślad węglowy faktycznie będzie malał (zakładając, że mają być one cały czas użytkowane). Jeżeli kupimy coś, co zepsuje nam się bardzo szybko (lub w przypadku ubrań przestanie się nam podobać po paru założeniach), to faktyczny ślad węglowy będzie bardzo duży, gdyż i tak w coś się musimy ubrać i kupimy kolejne ubranie. Przerabianie ubrania na coś, co pełni inną funkcję nic nam nie da, bo i tak musimy kupić ubranie.

W związku z czym jeżeli coś nam się zepsuje – warto dany produkt naprawić, chyba, że użytkujemy go długo, a nastąpił skok technologiczny na tyle duży, że eksploatacja produktu nowszej generacji w dłuższej perspektywie będzie lepsza dla środowiska.

Literatura

[1] International Carbon Flows – Clothing, Carbon Trust
[2] Product Environmental Footprint Category Rules (PEFCR) – T-shirts