fbpx Skip to main content

W związku z planem wdrożenia systemu kaucyjnego w Polsce (rząd planuje przyjąć ustawę wprowadzającą system kaucyjny dla butelek PET oraz puszek aluminiowych w I kwartale 2022 r.) należałoby to zagadnienie szerzej opisać[1]. Ślad węglowy systemu kaucyjnego został opracowany we współpracy z firmą Żywiec – Zdrój, która od 2019 roku aktywnie angażuje się wspólnie z branżą na rzecz wprowadzania systemu kaucyjnego dla opakowań napojowych.

Niniejszy artykuł zawiera omówienie wpływu założeń systemu depozytowego dla butelek PET, który miałby zostać wdrożony w Polsce zgodnie z propozycją organizacji producenckich: Polskiej Federacji Producentów Żywności (PFPŻ) oraz Związku Pracodawców Przemysłu Piwowarskiego – Browary Polskie (ZPPP)[2]. Do oceny wpływu systemu depozytowego na środowisko posłużę się ocenami śladu węglowego dla butelek PET produkowanych z surowca pierwotnego (ang. virgin) oraz butelek rPET, czyli produkowanych z recyklatu.

Dla osób niecierpliwych – wnioski z artykułu można znaleźć na samym końcu tekstu 🙂

System kaucyjny a system depozytowy

Nim przejdę do omówienia aspektów środowiskowych należy się czytelnikom małe wyjaśnienie. W mediach wykorzystywane są dwa terminy (czasem nawet zamiennie), tj. system kaucyjny oraz depozytowy. Należy tutaj wyjaśnić podstawową różnicę:

  • system kaucyjny dotyczy opakowań wielorazowych (system kaucyjny już istnieje w przypadku wielorazowych butelek szklanych po piwie)
  • system depozytowy dotyczy opakowań jednorazowych (system depozytowy dla opakowań tworzywowych, aluminiowych oraz szklanych nie istnieje).

Stan obecny

Porównanie należy rozpocząć od określenia stanu obecnego. Na dzień dzisiejszy recykling butelek PET jest na poziomie około 50%[3], podczas gdy ogólny recykling tworzyw sztucznych w naszym kraju wynosi 35,7%[4]. Różnica w poziomach recyklingu wynika z przyczyn materiałowych. Po pierwsze butelki można łatwo odsortować – z wyjątkiem poli(chlorku winylu), który nie powinien być stosowany w rozwiązaniach opakowaniowych nie ma tworzyw o podobnej gęstości do PET. Po drugie, właściwości PET zmieniają się w niewielkim stopniu między butelkami, ponieważ liczba gatunków PETu butelkowego jest stosunkowo niewielka. Dzięki tym dwóm aspektom uzyskujemy jednorodny strumień o jasno zdefiniowanych właściwościach mechanicznych i reologicznych, możemy łatwo odsortować materiał, wyprodukować recyklat i ponownie go wykorzystać. Dzięki wykorzystaniu technologii polikondensacji w masie (ang. solid state polycondensation, SSP) jest możliwa poprawa właściwości rPET, a ta połączona z dekontaminacja (oczyszczenie) rPETu pozwala na  jego ponowny kontakt z żywnością. W ostatnim czasie popyt na ten surowiec znacząco rośnie i jego rynek będzie się intensywnie rozwijać.

Wymogi ze strony UE w sprawie recyklingu odpadów

W 2019 roku weszła dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady UE 2019/904 w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko (dyrektywa SUP). Przyjęty dokument narzuca na państwa członkowskie określone poziomy zbiórki opakowań PET oraz poziomy zawartości rPET w opakowaniach wprowadzonych na rynek. W Dyrektywie ustanowiono następujące wymagania (Rys. 1[2]):

  • od połowy 2024 roku wszystkie butelki będą musiały mieć nakrętki przytwierdzone do szyjki (temat szeroko dyskutowany w branży ze względu na kwestie techniczne, konsumenckie etc., za wprowadzeniem tego wymagania stoi fakt dużej liczby nakrętek po napojach znajdowanych na plażach mórz i oceanów) 
  • do 2025 roku zbiórka butelek PET ma osiągnąć poziom 77%, a butelki PET mają  zawierać 25% recyklatu rPET
  • do 2029 roku zbiórka butelek PET ma osiągnąć poziom 90%
  • do 2030 roku butelki PET mają zawierać 30% recyklatu

W ciągu ostatnich lat poziom recyklingu PET zwiększał się nieznacznie. Bez wprowadzenia systemu depozytowego na butelki PET w Polsce (o czym napiszę za chwilę), spełnienie wymagań narzucanych przez UE jest niemożliwe.

Rys. 1 Wizualizacja wymagań dyrektywy SUP w odniesieniu do butelek PET [5]

System depozytowy w Polsce

W stanowisku Polskiej Federacji Producentów Żywności (PFPŻ) oraz Związku Pracodawców Przemysłu Piwowarskiego (ZPPP) przedstawiono założenia oraz schemat systemu depozytowego dla naszego kraju (Rys.2[2]). Rysunek przedstawia sam sposób funkcjonowania systemu,  sposób obiegu surowca, funduszy oraz zadania uczestników systemu.

Najważniejsze założenia systemu to:

  1. Powołanie jednego ogólnokrajowego systemu depozytowego poprzez przyjęcie odpowiedniej ustawy,
  2. Wprowadzenie obowiązkowego udziału w systemie zdefiniowanej grupy producentów branży napojowej,
  3. Wprowadzenie scentralizowanego systemu depozytowego, gdzie jeden profesjonalny operator zarządza systemem, powołanie operatora systemu (działającego non profit) przez przemysł,  
  4. Zapewnienie kontroli działań operatora przez władze krajowe (licencja, sprawozdawczość,  audyty etc.),
  5. Zaprojektowanie systemu prostego i dogodnego dla konsumenta (wartość depozytu, liczba punktów zwrotu etc.)
  6. Wdrożenie rozwiązań mających na celu zapobieganie nieprawidłowościom, zapewnienie transparentności systemu.

Dla jego użytkowników najważniejsza jest informacja, których opakowań będzie on dotyczyć. Na ten moment zgodnie ze stanowiskiem ww. organizacji miałyby to być:

  1. opakowania napojowe w postaci butelki PET
  2. opakowania napojowe w postaci puszki aluminiowej (niestety wg aktualnych planów opakowania te są wyłączone z systemu depozytowego[6]

Opakowania miałyby być zbierane za pomocą specjalnych maszyn w dużych sklepach oraz ręcznie w mniejszych punktach handlowych.

W mojej ocenie nieobjęcie systemem depozytowym jednorazowych opakowań szklanych jest dużym błędem, gdyż w przypadku szkła również istnieją problemy z czystością surowca (więcej na ten temat można przeczytać w artykule nt. jednorazowości opakowań szklanych).

ślad węglowy systemu kaucyjnego - porównanie wg źródeł - projekt wg PFPŻ oraz ZPPP
Rys.2  Teoretyczny model systemu depozytowego zaproponowany przez PFPŻ oraz ZPPP [2]

Obawy gmin i firm zajmujących się zagospodarowanie odpadów

Wdrożenie systemu depozytowego budzi obawy ze strony gmin i firm zajmujących się zagospodarowaniem odpadów. Wynika to bezpośrednio z faktu, że butelki PET są surowcem, który łatwo odsortować i sprzedać w dobrej cenie. W zasadzie rPET jest najdroższym pokonsumpcyjnym recyklatem tworzywowym, w 2019 roku jego cena wynosiła ok. 1,3-1,9 zł za kg (odpowiednio PET kolorowy i bezbarwny), a w 2021 aż 4 zł za kg[7,8]. Stanowi to istotny przychód  dla sortowni.

Poniżej otrzymałem komentarz ze strony firmy Żywiec Zdrój w kwestii proponowanego rozwiązania systemu depozytowego:

Należy jednak spojrzeć na system depozytowy jako na specyficzną formę rozszerzonej odpowiedzialności producenta (ROP).: Zgodnie z art. 8a ust. 4 znowelizowanej dyrektywy w sprawie odpadów, przychody ze sprzedaży surowców mają pomniejszyć opłaty ponoszone przez wprowadzających produkty w opakowaniach w ramach ROP. Przychody te, które dziś zatrzymują podmioty gospodarujące odpadami komunalnymi i które to przychody obniżają opłaty dla mieszkańców, będą musiały być rozliczane (zwracane) z wprowadzającymi. W nowym systemie ROP który ma zacząć obowiązywać w Polsce od 2023 r. mają znacząco wzrosnąć opłaty wnoszone przez producentów, tak by pokryć rzeczywiste koszty selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów opakowaniowych. Czy gminy będą zbierać selektywnie butelki PET czy powstanie system depozytowy – dla gmin i firm zajmujących się zagospodarowaniem odpadów – nie ma to znaczenia. To producenci mają ponosić koszty selektywnej zbiórki i recyklingu odpadów opakowaniowych, pomniejszone o przychody ze sprzedaży surowca (zasada kosztów netto zapisana w dyrektywie) .

Wpływ systemu depozytowego na poziom zbiórki i recyklingu butelek PET

System depozytowy stanowi w zasadzie jedyny sposób, żeby uzyskać wymagany przez UE w 2029 roku 90% poziom selektywnej zbiórki w celu recyklingu butelek PET. W krajach gdzie taki system depozytowy funkcjonuje od lat osiąga się poziomy zbiórki na poziomie 87-90% W [2,9] przedstawiono poziomy recyklingu PET dla 3 krajów tj. Norwegii, Szwecji i Danii, gdzie w 2017 roku uzyskano odpowiednio 87,8%, 84,1% (85,8% w 2019) oraz 90% dla butelek PET. Zakładając, że w Polsce w ciągu 2-3 lat po wprowadzeniu systemu udałoby się osiągnąć podobne poziomy, to tonaż zebranych butelek PET oraz jakość wyprodukowanego z nego rPET pozwoliłby spokojnie zrealizować cele zawarte w dyrektywie SUP.

Ślad węglowy systemu kaucyjnego na bazie śladu węglowego butelek z PET i rPET

Ślad węglowy systemu depozytowego zostanie oceniony w oparciu o butelki PET. Butelki PET nie stanowią dużego obciążenia w pozostałych kategoriach wpływu środowiskowego (eutrofizacja wód/gleb, zużycie wody itd), stąd będzie to głównym miernikiem ich wpływu będzie ślad węglowy.

Do oceny cyklu życia należy określić tzw. jednostkę funkcjonalną, za pomocą której będzie możliwe oszacowanie śladu środowiskowego. W rozważanym przypadku będzie to ilość wyemitowanego ekwiwalentu CO2 w przeliczeniu na jeden litr napoju. Dzięki temu można porównać ślad węglowy butelek o różnej objętości oraz wykonanych z różnych materiałów, a także wyniki różnych badań.

W artykule dla porównania przedstawię kilka objętości butelek, dla których wyznaczono ślady węglowe w różnych źródłach literaturowych.

Źródło 1  – artykuł naukowy nr 1

W pierwszym artykule przeanalizowano ślad węglowy różnych opakowań do napojów (m.in. butelki PET o objętości 0,5 – 1 – 1,5 -2 l oraz butelki szklane o objętości 0,33 oraz 0,5 l) z uwzględnieniem dystrybucji, zbiórki oraz zagospodarowania (spalanie, recykling, składowanie). W analizie uwzględniono obszar dystrybucji na 250 km2 w kwestii oceny rozwiązań wielorazowych. Pominięto aspekt produkcji napoju, przechowania (w tym w lodówkach).

Wg wyników badań wystarczy zaledwie dwukrotne napełnienie butelki szklanej, żeby ślad węglowy był mniejszy od butelki jednorazowej[10].

Źródło 2 – artykuł naukowy nr 2

W drugim artykule zbadano ślad węglowy butelek PET o pojemności 0,5l oraz 2l, butelek szklanych (0,75 l) oraz puszek aluminiowych (0,33 l) z uwzględnieniem (obok produkcji opakowania), produkcji samego napoju, jego rozlania, transportu i zagospodarowaniem odpadów. W przypadku PET założono, że 24% jest poddawanych recyklingowi, a 76% jest składowanych. W obliczeniach uwzględniono również etykietę, nakrętkę oraz zabezpieczenie transportu (karton, folia stretch, palety).

W swojej ocenie autorzy sprawdzili, co by się stało, gdyby został zwiększony poziom recyklingu dla butelki o pojemności 0,5l. Artykuł zawiera również odniesienia do innych opracowań śladu węglowego napojów[11].

Źródło 3 – LCA od Infinitum

Kolejnym źródłem, którym chciałbym się posłużyć jest analiza cyklu życia (LCA) przygotowana dla Infinitum – organizacji obsługującej norweski system depozytowy. Dokument ten ma na celu porównanie spalania butelek PET oraz ich recyklingu. Wg dokumentu założono 92% recykling PET i 8% utraty materiału poprzez zbiórkę z wykorzystaniem butelkomatów (ang. reverse vending machine, RVM)[8]. W dokumencie założono dla transport samochodem na odległości 73 km dla spalania oraz dla recyklingu:

  • transport do sortowni na odległości 124 km (samochodami) oraz 134 km (pociągiem)
  • transport do instalacji recyklingu PET 835 km (samochodami) oraz 110 km (pociągiem)[9,12].

W obliczeniach spalania uwzględniono średnią efektywność energetyczną na poziomie 85% ze sprawnością dostarczonego ciepła na poziomie 79,2% (średnia kaloryczność PET była równa 22,95 MJ/kg).

W dokumencie przedstawiono informację, że zebrany materiał PET jest poddawany procesowi opracowanemu przez firmę URRC, który pozwala na dopuszczenie recyklatu do kontaktu z żywnością. To oznacza, że materiał krąży w nieskończoność (z wyjątkiem utraty 8% przy każdym zawróceniu, co zdarza się w każdym systemie zwrotnym).

Przy tym poziomie strat materiał pozwalający na zapakowanie 1000 l napoju faktycznie starcza dla 12500 l napoju. W analizie uwzględniono zarówno butelki małe (0,5 l – 24,5% rynku) jak i duże (1,5 l – 75,5% rynku).

ślad węglowy systemu kaucyjnego - wpływ efektywności zwrotu opakowań
Rys. 3 Potencjalna objętość przetransportowanych napojów z bazowej objętości 1000 l przy 92% zwrocie opakowań

Źródło 4 – LCA od ALPLA

Czwartym źródłem jest analiza cyklu życia (LCA) dla butelek jednorazowych i wielorazowych z PET oraz szkła przeprowadzona przez c7-consulting dla firmy ALPLA (producent butelek rPET w Polsce). W tym opracowaniu:

  •  jednostką funkcjonalną był 1 litr wody. W analizie uwzględniono całościowe opakowanie (butelka, nakrętka i etykieta), mycie i napełnianie butelek wielorazowych, odległość transportową równą odpowiednio 360 km (dla butelek jednorazowych) oraz 500 km (dla butelek wielorazowych).
  • analiza uwzględnia dodatkowe opakowania zabezpieczające butelki podczas transportu wraz z ich zagospodarowaniem. 
  • opakowania wielorazowe były wykorzystane odpowiednio 20 (PET) oraz 30 razy (szkło)[8].

Powyższe obliczenia zostały przeprowadzone  dla Polski i Austrii w roku 2019. Oprócz tego otrzymałem najnowsze dane dla produkcji preform o zawartości 0%, 50% oraz 100% rPET w Polsce.

Źródło 5 – dane od Żywiec Zdrój

Ostatnim źródłem, którym się posłużę są dane otrzymane od firmy Żywiec – Zdrój nt. śladu węglowego dla szerokiego spektrum opakowań dostępnych w portfolio firmy. Analiza obejmuje:

  • ślad węglowy gotowego produktu (opakowanie jednostkowe, zbiorcze i transportowe, wykorzystaną energię cieplną i elektryczną, dodanie dwutlenku węgla do napoju, dystrybucję wyrobu gotowego, przechowywanie produktu w magazynach zewnętrznych i w sklepach, średni czas przechowywania produktu w sklepie, stosunek sklepów wielkopowierzchniowych do małopowierzchniowych oraz średni czas przechowywania wody w lodówce (woda zarówno jest sprzedawana w postaci schłodzonej jak i konsumenci przechowują wodę w lodówce)
  • transport na odległości 400 km,

Ślad węglowy systemu kaucyjnego – wyniki zbiorcze

Żeby przybliżyć wpływ systemu depozytowego w Polsce przedstawiłem szereg różnych wyników dot. śladu węglowego butelek PET (z oraz bez napełnienia) wykonanych z nowego tworzywa oraz z recyklatu. W opisie pod wykresem wskazałem, które wyniki zakładają tzw. recykling kaskadowy (wykorzystanie rPET do zastosowania innego niż butelki, zazwyczaj o “niższym poziomie jakości”) oraz recykling do butelek. Należy również zwrócić uwagę, że poszczególne wyniki są trudno porównywalne, ponieważ w niektórych badaniach był badany produkt jakim jest napój, a w innych tylko opakowanie (nie mówiąc o odległości transportowej i sposobie przechowywania czy o różnicy w źródłach danych).

ślad węglowy systemu kaucyjnego - porównanie wg źródeł
Rys. 4 Zależność śladu węglowego od pojemności butelki dla różnej zawartości rPET w opakowaniu wg różnych źródeł
  • 1 – Simon B., et al. (Tylko opakowanie, recykling kaskadowy)
  • 2 – Amienyo D., et al. (Napój typu Cola, recykling kaskadowy)
  • 3 – Infinitum (tylko opakowanie, recykling do butelek)
  • 4 – ALPLA (napój typu woda, recykling do butelek, a – dane dla Polski z 2019 r., b – dane dla Polski z 2021r., c – dane dla Austrii z 2019 r.)
  • 5 – Żywiec Zdrój (napój typu woda, recykling do butelek)

Ze względu na sposób pozyskania danych (pomiar bezpośrednio na instalacjach) najdokładniejsze będą wyniki pochodzące od Infinitum (3), ALPLA(4) oraz Żywiec- Zdrój(5). Dla (5) widać, że różnica w śladzie węglowym między PET i rPET wynosi ok. 25-30%.W przypadku (4) widać rozróżnienie na kraje oraz lata. Różnice między krajami dotyczą przede wszystkim różnic w miksie energetycznym wpływającym na ślad węglowy energii. W  przypadku danych dla Polski – w roku 2021 instalacje odpowiedzialne za dekontaminację i obróbkę rPET są zasilane z bardziej zielonych źródeł, co znacząco poprawia wynik.

Tym samym w Polce jeszcze 2 lata temu ślad węglowy butelki rPET był niewiele lepszy od butelki z PET, a to wszystko za sprawą “brudnej” energii naszego kraju. Dzisiaj w Polsce  korzystanie z rPET daje nam ok. 25% oszczędność śladu węglowego dla wody butelkowanej, co jest równe w zależności od danych ok. 30-40 g CO2e na butelce 1,5l oraz 55g CO2e dla butelki 0,5l.

Ograniczenia

Powyższe obliczenia nie uwzględniają śladu węglowego procesu odzysku materiału z rynku, czyli zbierania odpadów, sortowania, belowania do kostek. Jest to głos podnoszony m.in. przez p. Piotra Szewczyka w jednym z artykułów wskazujących bezsensowność systemu depozytowego[13].

Pierwszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę jest fakt, że ślad węglowy zbiórki jest ponoszony niezależnie od końca życia (składowanie, recykling, spalanie), przez co ten ślad węglowy należy dodać zarówno do butelki PET jak i rPET (wartość ta może być znacząca, powodująca, że procentowo redukcja śladu węglowego spadnie z 25-30% do np. 15-20%).

W przypadku sortowania – jeżeli są to linie automatyczne bazujące na pneumatyce, to ich ślad węglowy będzie spory, i będzie ona wpływać jedynie na rPET. W przypadku wdrożenia systemu depozytowego ślad węglowy sortowania może być mniejszy ze względu na zbiórkę tylko butelek PET i puszek aluminiowych, które teoretycznie dałoby się oddzielić na etapie zbiórki.

Belowanie jako takie nie powinno mieć dużego śladu węglowego, aczkolwiek należy je doliczyć bezpośrednio do rPET.

Uwzględnienie powyższych aspektów powoduje, że jeszcze w 2019 roku produkcja w naszym kraju butelek rPET była mniej opłacalna środowiskowo niż butelek PET – a to wszystko przez nieekologiczną energię elektryczną (lepiej było składować niż sortować). W 2021 roku pomimo dodatkowych emisji związanych sortowaniem spodziewam się, że bilans wyniesie ok. 20-30gCO2e oszczędności w przeliczeniu na butelkę. Mam nadzieję, że w ciągu kilku miesięcy uda mi się te wartości lepiej oszacować i opisać.

Ślad węglowy systemu kaucyjnego – Podsumowanie i wnioski

Wprowadzenie systemu depozytowego pozwala zwiększyć poziom recyklingu o kilkadziesiąt punktów procentowych przy jednoczesnym obniżeniu energochłonności procesu sortowania. Jeżeli zostanie znalezione efektywne zastosowanie dla danego materiału (niezależnie, czy będzie to produkcja nowych butelek czy będzie to produkcja tekstyliów, chociaż to ostatnie nie jest dobrą drogą w związku z emisją mikrowłókien oraz nadpodażą tkanin) – zostanie ograniczona konieczność otrzymania czystego surowca. Zakładając oszczędność śladu węglowego na poziomie 30gCO2e/butelkę o masie 30g oraz wielkość rynku w naszym kraju – zwiększenie poziomu recyklingu  z aktualnych 50% do 90% daje roczne ograniczenie emisji rzędu 80 tys. ton dwutlenku węgla. Dla porównania jest to ilość dwutlenku węgla pozwalająca na:

  • przejechanie ok. 670 mln kilometrów – czyli można by okrążyć Ziemię ok. 16,5 tys. razy. [14]
  • ok. 170-350 tys. lotów samolotem ekonomicznym z Poznania do Londynu (Luton) w dwie strony dla jednej osoby, zależnie od źródła. [15,16]
  • wyprodukowanie 42 mln tabliczek czekolady[17]
  • zbudowanie 1230 km autostrad[18]

Są to niebagatelne liczby, więc jest o co walczyć.

Literatura

  • [1] https://handelextra.pl/artykuly/253274,system-kaucyjny-w-polsce-jest-termin
  • [2]Raport PFPŻ i ZPPP – Browary Polskie pt. „Reforma systemu zagospodarowania odpadów. Stanowisko organizacji producenckich”, 2020 r.
  • [3] Estymacje Rekopol Organizacja Odzysku Opakowań S.A. – informacja od Żywiec- Zdrój S.A.
  • [4] Eurostat 2018- informacja od Żywiec – Zdrój S.A.
  • [5] Bobek G. W kierunku gospodarki o zamkniętym obiegu. Zrównoważone opakowania i odpowiedzialny sposób gospodarowania nimi na przykładzie Żywiec Zdrój. Konferencja Green Factory Excellence 2020, 25-26 listopada 2020.
  • [6] https://www.bankier.pl/wiadomosc/Resort-klimatu-system-kaucyjny-moze-zaczac-dzialac-dopiero-w-2024-roku-8215957.html
  • [7] http://www.forum-dyrektorow.pl/zipy/mat,arlamow,2019/10_Jacek_Polmka_Zawartosc_zoltego_worka.pdf
  • [8] https://repetujemy.pl/wp-content/uploads/2021/04/C7.pdf  oraz informacja od ALPLA Polska
  • [9] Infinitum, Comparison of recycling and incineration of PET bottles
  • [10] Simon, B., et al., Life cycle impact assessment of beverage packaging systems: focus on the collection of postconsumer
  • bottles, Journal of Cleaner Production (2015), http://dx.doi.org/10.1016/j.jclepro.2015.06.008
  • [11] D. Amienyo, H. Gujba, H. Stichnothe, and A. Azapagic, “Life cycle environmental impacts of carbonated soft drinks,” Int. J. Life Cycle Assess. , vol. 18, no. 1, pp. 77–92, 2013.
  • [12] Infinitum, LCA of beverage container production, collection and treatment systems
  • [13] https://serwisy.gazetaprawna.pl/ekologia/artykuly/8240101,system-kaucyjny-na-butelke-pet-piotr-szewczyk.html
  • [14] https://e.autokult.pl/41095,emisja-co2-z-samochodow-w-europie-w-2020-r-nowy-limit-wymusil-mocny-spadek
  • [15] https://co2.myclimate.org/en/flight_calculators
  • [16] https://www.icao.int/environmental-protection/CarbonOffset/Pages/default.aspx
  • [17] https://eko-logicznie.com/teoria/slad-weglowy-zywnosci/
  • [18] Espinoza M. et al., Carbon Footprint Estimation in Road Construction: La Abundancia–Florencia Case Study, Sustainability 2019, 11, 2276; doi:10.3390/su11082276